سطح سرمی هورمون گرلین در دختران مبتلا به بلوغ زودرس واقعی قبل و حین درمان با آگونیست های gnrh و رابطه آن با چاقی

مقدمه: بلوغ زودرس واقعی در دختران باعث توقف رشد و کوتاهی قد در مقایسه با قد نهایی بزرگسالی می شود. درمان انتخابی آن، آگونیست های gnrh با عوارضی مانند افزایش اشتها و چاقی است. کاهش پیش رونده سطح گرلین (ghrelin) سرمی در طی بلوغ رخ می دهد و احتمال دارد این درمان بتواند باعث افزایش مجدد آن شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه گرلین با چاقی در دختران مبتلا به بلوغ زودرس واقعی تحت درمان با آگونیست های gnrh انجام شد. مواد و روش ها: 20 دختر مبتلا به بلوغ زودرس وارد این مطالعه مشاهده ای آینده نگر شدند که داده های 19 نفر کامل بود و تحلیل شد. همه بیماران طی 4 هفته مقدار 75/3 میلی گرم آگونیست gnrh را به صورت عضلانی دریافت کردند. قد، وزن، شاخص توده بدن، دور کمر، مرحله بلوغی بر اساس معیار tanner، درصد چربی بدن، سطح سرمی گرلین، استرادیول، lh (luteinizing hormone)، fsh (follicle-stimulating hormone)، تری گلیسرید و کلسترول بیماران در زمان ورود به مطالعه و مراجعات بعدی (ماه های 6 و 12 پس از شروع درمان) اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین سنی 19 کودک مورد بررسی 1/10 ± 5/87 ماه بود. قد و وزن بیماران مورد بررسی 6 و 12 ماه پس از درمان افزایش داشت (01/0 > p). همه افراد در شروع مطالعه دارای شاخص توده بدن بالا بودند (sd3 < z-score) که با وجود کاهش معنی دار این شاخص (01/0 > p) در نوبت های 6 و 12 ماهه، z-score آن تغییری نکرد و همچنان بیشتر از 3 انحراف معیار باقی ماند. سطح گرلین و درصد چربی بدن طی 12 ماه پیگیری تحت تأثیر درمان با آگونیست gnrh تغییر قابل ملاحظه ای را نشان نداد (05/0 < p). ارتباطی بین گرلین و شاخص توده بدن و همچنین بین گرلین و درصد چربی بدن به دست نیامد (10/0 < p). استنتاج: درمان با آگونیست های gnrh درمانی مؤثر بود و ضمن عدم تأثیر بر سطح گرلین، باعث افزایش میزان چاقی نیز نشد؛ با این وجود و با توجه به شاخص توده بدنی افزایش یافته بیماران، مشاوره تغذیه در طی دوره درمان توصیه می شود.